Drie dolenthousiaste vriendinnen, vijf koffers met een shitload aan zomerkleding en een heleboel zonnige dagen in het vooruitzicht. Dat kan alleen maar moois betekenen. En dat moois kregen we, in Lissabon om precies te zijn. Acht dagen gevuld met gelach, Sangria (héél veel Sangria) en de Portugese zon.

Donderdag
Half 3. Bepakt met een grote koffer en een trolley vol met tijdschriften, zomerse outfits, schoenen en nog wat meer nutteloze vakantiespulletjes liep ik Eindhoven Airport binnen. Een van mijn vriendinnen kwam me tegemoet gelopen en gaf me een knuffel gepaard met dé mededeling waar je op zit te wachten als je een luchthaven binnenloopt: Vertraging. “Oh wat kut, Starbucks?”

Daar zaten we. Iets langer dan gepland, maar wel met een paar schaarse Nederlandse zonnestralen en een Iced Latte. Toen het eindelijk tijd was om richting de gate te vertrekken besloten we gezamenlijk dat we honger hadden en pizza een goed idee was. Eenmaal gesetteld op het terras van La Place mét pizza werd ons duidelijk dat onze vlucht toch wat eerder zou vertrekken dan de geplande anderhalf uur later. Stress. Pizza achterover gooien en rennen naar de Douane.  Maar daar zaten we dan een klein half uur later. Onderweg naar Lissabon.

Eenmaal aangekomen bestond de avond vooral uit het wachten op een taxi, zoeken naar onze Airbnb en uitvinden waar we zo dichtbij mogelijk eten konden scoren. Niet erg veel boeiends, maar de rest van de week was des te boeiender.

Vrijdag
Uitgeslapen en wel begon onze eerste échte dag met de zoektocht naar een goed ontbijt tentje in de stad. Bij wie een combi van Lissabon en eten Googled popt het beroemde LX Factory meteen op in het beeldscherm. Perfect om een ontbijtje te scoren dus. Dat ontbijtje vonden we bij Wish. Een koffietentje bij LX Factory waar je voor €6,50 een top ontbijtje krijgt inclusief lekkere en Instagrammable (niet geheel onbelangrijk) cappuccino’s. Sowieso was LX Factory ons bezoekje meer dan waard, want naast dit leuke ontbijttentje waren er ook zat andere tentjes om te eten, te borrelen of te winkelen. Daarnaast heeft het door alle muurschilderingen, planten, lichtjes en andere versiersels een super leuke vibe.

Een goed ontbijt en de nodige foto’s verder begon onze tocht naar het centrum van de stad, want wat gaan 3 meiden hun eerste dag in Lissabon doen? Juist, shoppen dus. Het winkeltje in winkeltje uit werd continue onderbroken door het stoppen op de gezellige pleintjes en in de straatjes van het centrum.

Ook voor eten werden hier en daar de nodige stops gemaakt. Zo dronken we een smoothie op hét plein van Lissabon, Praça do Comércio, en kochten we in een van de winkelstraatjes een frozen yoghurt als voorbereiding op onze halfuur durende toch naar de Airbnb.

Eenmaal daar aangekomen maakten we ons klaar voor de avond, welke voornamelijk bestond uit eten en sangria. Ook hiervoor waren we aan het goede adres bij LX Factory, waar we nog tot laat in de avond doorbrachten.

Zaterdag
Na al het eten van de vorige dag leek het een goed idee om een stuk te gaan hardlopen. Samen met mijn blonde wederhelft begon ik op de vroege ochtend aan de eerste kilometers die recht omhoog de berg opgingen. Dat hardlopen, wat zo’n goed idee leek, werd ineens een stuk minder goed idee, maar na zes zware kilometers kwamen we met tomatenhoofden en volledig bezweet weer heelhuids terug bij ons huisje. Tijd voor de tweede dag.

Deze dag stond, lekker toeristisch, in het teken van een hop-on hop-off bus. Hoe toeristisch het dan ook mag zijn, als je een reisje naar Lissabon op de planning hebt is zo’n bus mega handig. Lissabon is zo veel groter dan dat centrum waar alle toeristen zich bevinden. We hebben ontzettend mooie dingen gezien, die ons op genoeg ideeën brachten om de rest van onze vakantie te vullen. Doen dus. Ook handig, zo’n bus is 48 uur geldig en in zo’n grote stad als Lissabon dient die dan ook prima als OV.

Aangezien wij een kaartje hadden voor twee buslijnen vonden we het na een rondje met de eerste bus wel tijd voor lunch. De lunch werd gegeten in een zijstraatje van de winkelcentrum in een hip cafeetje met de naam Nicolau. Een onwijs leuk tentje met een mega gezellig interieur. Op de kaart vind je al het hips qua foodtrends van tegenwoordig.  Zo kun je kiezen uit acaï-bowls, juices, french toast en avocado toast. Zeker een aanrader dus.

Na de lunch maakten we nog een ronde met bus twee waarmee we langs de haven reden. Toen we ontdekten dat deze vol zat met gezellige eettentjes, stond het plan voor die avond al snel vast: eten aan de haven. Zo gezegd, zo gedaan en dus bevonden wij ons niet veel later gedoucht, opgemaakt en wel bij een Italiaan bij de haven. Ook hier werd weer de nodige sangria gedronken waarna we het vervolgens gezellig genoeg hadden om ons in een of andere, laten we zeggen aparte, club aan de haven óntzettend te vermaken.

Zondag
Na zaterdagnacht was uitslapen een prima idee en dat werd dus gedaan. Nog een goed idee leek het ons om een dagje door te brengen op het strand. Wat begon als een goed idee eindigde in een eindeloze zoektocht. Lissabon is een geweldige stad, maar voor de stranden moet je net een beetje verder zijn en dan is het handig om op de hoogte te zijn van waar die precies zitten. Wij waren dat uiteraard natuurlijk niet en dus kostte het ons zeker zeven kilometer lopen, aardig wat boze blikken, heel wat gezucht en een taxi-rit voor we het strand hadden bereikt. Maar goed, we waren op vakantie dus klagen deden we heus niet.

Nadat we de rest van de middag languit konden liggen op het strand om over de reis heen te komen besloten we voor safe te gaan wat betreft het avondeten en dus werd er weer gegeten aan de haven. In een ander restaurantje, dat dan weer wel.

Maandag
Opnieuw werden de hardloopschoenen uit de koffers getrokken en stonden we om half 9 al op de Lissabonse straten. Dit keer niet de berg omhoog, maar een rondje langs de haven, waar we het eten van de avond ervoor er weer op dezelfde plaats af liepen (dat was de bedoeling tenminste). Na zes kilometers was het weer mooi geweest en waren we klaar voor de rest van de dag.

Die dag bestond weer uit een ritje met onze toeristische vriend: de hop-on hop-off bus. Deze keer naar het winkelcentrum Centro Vasco da Gama. Tijdens ons eerste ritje met de bus hadden we een American Diner gespot vlakbij dat winkelcentrum dus daar moest natuurlijk gegeten worden. Onder het gezelschap van iconen als Marilyn Monroe konden we die verbrande calorieën van de ochtend er weer net zo hard aan eten met milkshakes, burgers en frietjes.

Gelukkig konden die calorieën weer een beetje geloodst worden tijdens een flink rondje shoppen. Heel wat winkels en ietwat legere bankrekeningen later pakte we de bus weer naar het centrum. In dat centrum rijden de iconische Lissabonse trams je om de oren en dus moesten wij die ook nemen. Ons plan was om met die tram de berg op te gaan naar een uitzichtpunt. Je snapt al dat dat plan niet helemaal vlekkeloos verliep. Neem twee blondines, een eigenwijze brunette, een aantal Portugezen die de Engelse les op de middelbare school hebben overgeslagen en men gaat in plaats van de berg op de berg af. Niks geen uitzichtpunt bij het eindstation. Gelukkig zijn we de beroerdste niet en namen we het trammetje gewoon nog een keer de andere kant op. We waren tenslotte in de stad van de trammetjes. Het uitzicht was het meer dan waard.

Na onze wereldreis moesten we nog een half uur van het centrum naar ons appartement lopen. Daar hadden we wat extra motivatie voor nodig en dus leek een frozen yoghurt ons wel op zijn plaats.

De avond bestond uit home-made pasta pesto, een fles rozé en de oude vertrouwde kan sangria. Helaas zul je hiervoor je verbeelding moeten gebruiken want foto’s van de avond heb ik tot de dag van vandaag niet kunnen vinden. Excuzes-moi.

Dinsdag
Gelukkig heb ik van dinsdag wel foto’s ter ondersteuning. Niet van mijn hardloopronde, welke ik voor het eerst deze vakantie in mijn eentje moest voltooien (waar is m’n sportbuddy als je der nodig hebt?), maar wel van de kleurrijke brunch erna. Er stonden kleurengagels op het menu. Niet omdat we per se trek hadden in bagels, maar omdat ze er zo gezellig uitzagen.

Nog even over plannen die niet vlekkeloos verlopen. Vandaag was namelijk weer zo’n dag. We hadden het briljante idee om over de drie kilometer lange Ponte 25 de Abril brug te fietsen om zo bij het bekende Cristo Rei beeld te komen. Toen we onze fietsen wilden gaan huren en de fietsverhuurder enthousiast over ons idee vertelde keek hij ons aan alsof we niet helemaal wijs waren. “If you go bike that bridge the police will stop all the traffic on the bridge and get you guys of.” Ja ehm, dat was niet helemaal de bedoeling. Fietsen werd ‘m dus niet. Gelukkig ging er ook nog een ferry naar het eiland waar het beeld op staat en waren we het erover eens dat dat een net iets veiliger plan was. Al snel bracht die ferry ons bij het beeld en het mooie uitzicht over het water en de brug.

Toen we eenmaal de ferry terug hadden genomen was het weer tijd voor een snack en een rondje in het centrum dus dat werd braaf gedaan. Dit keer stond er een ijsje op het menu en als die beschikbaar zijn in de vorm van een roos dan moet je die natuurlijk hebben.

Na een hevige opfris sessie in ons appartement waren we klaar voor de avond, welke bestond uit een bezoekje aan dé rooftopbar van Lissabon: Park. Mocht je nog eens een tripje naar Lissabon op de planning hebben staan dan moet je hier zeker eens langs. Wel goed naar boven kijken als je het gaat zoeken, want wij zijn er zo’n vier keer voorbij gelopen voordat we door hadden waar die zat (maar ja dat kan natuurlijk ook gewoon aan ons liggen snap je inmiddels). Deze hippe en gezellige bar heeft alles wat een goede rooftopbar nodig heeft; een chille sfeer, goede muziek, een geweldig uitzicht én de beste sangria van de stad (en geloof me we hebben er genoeg getest om dit te kunnen zeggen).

Woensdag
Onze een-na-laatste dag begonnen we met waar we het best in zijn: eten. Dit keer bij een ontbijttentje met de naam Café Heim. Hier hebben we zowat de gehele menu kaart besteld met zijn drieën. Het kostte geen drol, maar was wel óntzettend lekker. Aanrader dus.

Na dit mega ontbijt gingen we langs een juice halen bij YAO Pressed Juicery. Na zes dagen vol Sangria en eten vond ik het groenste sapje dat op de kaart stond wel zo gepast.

Met onze maagjes vol en de nodige vitaminen bijgevuld begonnen we aan onze trip naar de Botanische tuinen in de wijk Belém. Midden in deze kleine, gezellige wijk kun je een ontzettend mooie en rustige omgeving vinden in de tuinen. Ideaal om de drukte van de stad even uit de weg te gaan en een middagje optimaal te genieten.

Toen we alle meegebrachte tijdschriften hadden doorgebladerd, weer waren opgeladen en onze maagjes weer begonnen te knorren liepen we terug naar het centrum. Onze laatste avond in Lissabon was aangebroken en er was maar één manier om van deze laatste avond de perfecte avond te maken. Al de hele week liepen we elke dag langs het restaurant Popollo. Een tentje met een gezellig roze, very Instagrammable interieur en hamburgers en pizza’s op de menukaart. Do I need to say more?

De rest van de avond brachten we door met cocktails op het bekende Pinkstreet, waar we onze laatste avond tot een succes maakte.

Donderdag
De laatste dag van onze vakantie betekende automatisch ook de laatste dag voor mij om hard te lopen in Lissabon (voor nu dan). Na m’n laatste zes kilometers langs de haven was het tijd voor een grote opruimbeurt van ons appartement.

Toen alle koffers weer helemaal ingepakt waren vertrokken we voor de laatste keer naar het centrum voor een juice en lunch bij Nicolau.

De rest van de dag hebben we doorgebracht in Park waar we optimaal genoten van de laatste zonnestraaltjes voordat we weer in het vliegtuig stapte naar het altijd regenachtige Nederland.

Ik denk (weet wel zeker) dat ik hierbij ook voor mijn twee beste vriendinnetjes spreek; Lissabon wat was je óntzettend fijn en we zien je zeker nog een keer.

Liefs,
Pamela