Ik had het geluk, of nou ja eigenlijk mijn lieve vriendinnetje, kaartjes te kunnen bemachtigen voor Adele. Na een tijdje in de wachtrij gestaan te hebben behoorden wij toch echt tot de mensen die in een keer aan een kaartje wisten te komen. Hoe ze het doet weet ik niet, maar op een of andere manier krijgt ze het altijd voor elkaar om kaartjes te krijgen voor dingen die mega snel uitverkocht zijn (want we gaan ook naar Beyonce, whaaa). Maar goed, wij gingen dus naar Adele en na heel lang wachten was vorige week vrijdag dan eindelijk de dag dat het ging gebeuren.
In eerste instantie verklaarde heel veel mensen me voor gek dat ik €100 had betaald om 2 uur stil te zitten bij een concert. Nu snap ik dat ergens wel, aangezien Adele niet echt nummers heeft die voor de dansvloer bestemt zijn, maar ik kan je vertellen dat ik zéker niet heb stilgezeten. Naast de kramp in m’n armen van het oneindig veel foto’s en filmpjes maken, heb ik onwijs om haar gelachen en konden we het natuurlijk ook niet laten om op te staan en keihard, en lekker vals, mee te blèren. Voor de mensen die er niet bij waren en er wel graag bij hadden willen zijn, het spijt me zeer maar het was te leuk om geen jaloersmakend verhaal over te schrijven en daarbij vond ik de foto’s te leuk om niet te delen dus bij deze een verslagje van het concert. En zo waren jullie er ook een klein beetje bij.
Samen met mijn vriendin, die minstens tien keer zo enthousiast was als ik over de avond en het feit dat ze Adele eindelijk zou gaan zien, vertrok ik vrijdagavond naar Amsterdam. Het concert was in de Ziggodome en ondanks dat ik daar al een aantal keer ben geweest voor concerten had ik het idee dat het deze keer twintig keer zo groot was. Overal, werkelijk overal, stonden stoelen en alles zat propvol. Ik voelde me gelijk een stuk minder debiel, aangezien ik zéker niet de enige gek bleek te zijn die €100 over had voor een avondje stilzitten.
Het concert zelf was onwijs leuk. Mocht je ooit de kans krijgen om naar een concert van haar te gaan, al is het €100, doe het! Naast het feit dat ze natuurlijk ontzettend leuke nummers heeft, kan ze deze ook nog eens super goed live zingen. Het eerste half uur van het concert heb ik dan ook doorgebracht met kippenvel van top tot teen. Het concert was geen mega grote show met toeters, bellen, half naakte dansers, vuurwerk en dat soort dingen. Ze trad op met drie achtergrondzangeressen, die niet eens alle nummers meezongen, en een klein bandje. Dit zorgde voor een hele vette intieme sfeer.
Nu weet iedereen die Adele kent, of weleens nummers van haar heeft geluisterd, dat ze ontzettend goed kan zingen en dat is natuurlijk waar je van geniet tijdens een concert. Toch was dat niet hetgeen wat ik zo leuk vond aan haar concert (oké het heeft er ook heel erg aan bijgedragen dat ik een onvergetelijke avond heb gehad). Het leukste vond ik namelijk dat ze heel erg betrokken is met haar publiek. Ze heeft super veel zelfspot en is ook oprecht heel grappig en dus is het super leuk dat ze zoveel praat tussendoor over allerlei onzin, maar misschien lag dat aan mij aangezien ik zelf ook niks anders doe. Daarnaast was ze ook bereid om met het publiek gesprekken aan te gaan en op de foto te gaan. Kortom, het was geweldig en Adele is een ontzettend leuk mens dus mocht er een 26, 27, 28 of misschien zelfs 88 tour komen, gaan!
Liefs,
Pamela