LIFE: Ellie Goulding Delirium Tour

Gisteren, inmiddels eergisteren als jullie dit lezen, was het eindelijk zo ver en kon ik na vier maanden lang wachten eindelijk naar het concert van Ellie Goulding. Ik ben nogal op haar en dus begrijp je dat het vier hele lange maanden waren en ik nu ook best wel verdrietig ben dat het alweer voorbij is. Om nog heel lang na te kunnen genieten heb ik natuurlijk ontzettend veel foto’s gemaakt, 200 om precies te zijn (ja, echt gestoord ik snap het achteraf ook niet helemaal…), en die wil ik natuurlijk graag met jullie delen. Ik ga jullie niet met alle foto’s vervelen en daarom heb ik de mooiste uitgekozen en een soort diary-versie van mijn avond in Amsterdam gemaakt. Het wordt dus een iets andere blog dan dat jullie gewend zijn, maar ik hoop daar om niet minder leuk.

Samen met een vriendin, en haar maaltijdsalade, vertrok ik om 18.00 van het treinstation in Rotterdam naar Amsterdam. Iets minder dan een uur later kwamen we daar aan waarna we nog een aardig stukje naar de Ziggo Dome moesten lopen. Het regende lekker dus ik hoop dat jullie een beetje begrip hebben voor de wazige foto en voor het feit dat een selfie of enig andere foto niet gemaakt kon worden in de wind en regen. Waar wel een foto van gemaakt kon worden was de enorme groep Ajaxsupporters die zich hadden verzameld op het plein met hun vuurwerk, vandaar dat wij nogal om moesten lopen, vanwege het 15-jarig bestaan van de supportersclub (of zoiets? Heel veel verstand heb ik er ook niet van) en de wedstrijd die gespeeld zou worden. Achteraf was het wel fijn voor ons dat het er was, omdat we na het concert door twee vrienden, die het nodig vonden om bij dat Ajax gebeuren te zijn, konden worden thuisgebracht (Thank you guys!).

Gelukkig stond er geen rij voor de Ziggo Dome en konden we in een keer doorlopen. Toen we eenmaal binnen waren zagen we al meteen een grote wand vol met shirtjes, posters en andere hebbedingetjes en ik kon het niet laten om de sportbeha te kopen, ondanks dat die duurder was dan de concertkaartjes zelf. Maar hij is het vast waard, want als ik met behulp van deze sportbeha de abs van Ellie Goulding niet krijg dan weet ik het ook niet meer. Ongeveer een kwartier later was ook mijn andere vriendin aangekomen en dus kon, na het kopen van muntjes en het dumpen van al onze spullen in een kluisje, de avond echt beginnen.

Het voorprogramma werd verzorgd door Sara Hartman. Ik kende haar eerlijk gezegd niet en ook na drie kwartier naar haar geluisterd te hebben was er nog geen nummer voorbij gekomen dat mij bekend voorkwam, maar goed was ze wel. Toen begon de pauze van een HALF UUR… Echt serieus, waarom doen ze dat altijd? Ik snap best dat het podium omgebouwd moet worden en dat mensen even de tijd nodig hebben om een bezoekje aan het toilet te brengen, maar moet dat echt een half uur duren?

Maar goed, een half uur later was ze er wel eindelijk! En na de eerste paar woorden die ze zong besefte ik me dat ik nu nog meer op haar ben, want oh wat is ze goed! En geef toe, ze is ook gewoon heel erg knap en leuk enzo dus hoe kan het ook anders… Zelfs toen er wat dingen fout gingen tijdens de show pakte ze het zo op dat het nog fantastisch was. We hebben dus onwijs genoten van het begin tot het eind.

Toen ze vertelde dat ze aan haar laatste nummer was toegekomen en ik al bijna een traantje wilde laten kwam ze na het nummer natuurlijk nog een keer terug, heerlijk voorspelbaar, maar na twee nummers was het helaas toch wel echt afgelopen en weer tijd om weer richting Rotterdam te gaan.

Ik kan wel zeggen dat mijn Ellieverslaving na het concert nog groter is geworden en dus begrijp je dat ik de komende week geen andere liedjes meer luister dan die van haar en zeker de komende dagen nog naar mijn 200 foto’s en filmpjes ga kijken.